மனித வாழ்க்கை

விட்டில் பூச்சியாய்
தினம் தினம்
விழுந்தும் வீழ்ந்தும்
எழுகிறோம்

பீனிக்ஸ் பறவையாய்
உயிர்த்தெழ ஆசைபட்டாலும்
முயற்சியை
புதைத்தழிக்கிறோம்

உணர்ச்சிக்குவியலாய்
உடலை உணர்ந்தாலும்
உறைந்த உள்ளத்தால்
உரைக்க மறக்கிறோம்

இயந்திர வாழ்க்கையில்
இயல்புகளை மறைத்து
எதையோ தேடி
அலைகிறோம்

நிம்மதி விற்று
கவலை வாங்கி
மடி நிறைக்கிறோம்

ஐந்தறிவு விலங்கும்
அழகாய் வாழ்ந்து
போகிறது விதிக்கப்பட்டவரை

விதியை நொந்து
இருக்கும் வாழ்க்கை
தொலைத்து புலம்பும்
மனிதா வா .............




நம்பிக்கை எனும்
அச்சாணி கொண்டு
வாழ்க்கை நிலம் உழுது
மனிதம் பயிரிட்டு
உலகம் காப்போம்